Poniżej przedstawiony schemat pokazuje w jaki sposób można prosto wspomóc centralne ogrzewanie wykorzystując zbiornik dwuwężownicowy.

Działanie:

Układ solarny jest sterowany klasycznie, czyli dokonuje pomiaru różnicy temperatur T1 i T2, jeżeli różnica jest na odpowiednim poziomie (2-3 stopnie powyżej straty na orurowaniu instalacji) zostaje uruchomiona pompa układu solarnego i ciepło zaabsorbowane przez kolektory jest ładowane do zbiornika. W ten sposób zbiornik nie jest nigdy wychładzany.

Układ solarny ładuje ciepło na całą wysokość zbiornika. Ponieważ układ ma aktywnie wspomagać centralne ogrzewanie powinno zastosować się większą połać kolektorów. Można inwestycje rozłożyć na dwa etapy, początkowo montując jeden/dwa kolektory z możliwością przeszłego dołożenia dodatkowego kolektora. W zbiorniku woda pitna będzie osiągać wysokie temperatury (powyżej 80 oC). Aby zabezpieczyć użytkowników przed poparzeniem oraz w celu oszczędzenia ciepłej wody, na wyjściu ze zbiornika jest montowany zawór trójdrogowy mieszający termostatyczny. Miesza on gorącą wodę ze zbiornika z zimną wodą z wodociągów w takich proporcjach aby woda dochodząca do kranów miała właściwą temperaturę. Temperaturę wyjściową ustawia się bezpośrednio na podziałce zaworu. Dzięki temu mając zbiornik 300l rozgrzany do temperatury 80 oC rzeczywistej c.w.u. jest ok. 400l – w zależności od temp. Wody w wodociągu i nastawy zaworu termostatycznego.

Górna wężownica ma za zadanie odebrać ciepło wyprodukowane przez układ solarny jak również dogrzać wodę w zbiorniku w sytuacjach gdy temperatura w górnej części zbiornika jest zbyt niska z punktu widzenia komfortowego.

Na kotle jest ustawiona stała temperatura kotłowa (nie mniejsza niż komfortowa temperatura c.w.u.). Jeżeli temperatura wody w kotle spadnie to uruchamia się on i ogrzewa wodę do nastawionego poziomu.

Jeżeli w górnej części zbiornika (czujnik T3) spadnie temperatura poniżej nastawionej temperatury komfortowej, regulator (1) przestawia zawór trójdrogowy tak aby przepływ był w kierunku AB-B (mały obieg) i równocześnie uruchamia pompę obiegową (co w rezultacie spowoduje odpalenie kotła). Ma to na celu szybkie ogrzanie górnej części zbiornika aby zachować komfort c.w.u. Kocioł grzewczy zawsze ogrzewa jedynie górne 1/3 objętości zbiornika. Taka sytuacja może zdarzyć się gdy następuje znaczny pobór ciepłej wody a kolektory słoneczne nie są w stanie szybko wody dogrzać (np. noc). Jeżeli temperatura (T3) osiągnie komfortowy poziom, zawór jest przestawiany w kierunku AB-A i pompa jest zwalniana .

Do obsługi c.w.u. (1) przewidziano regulator programowany w cyklu tygodniowym tak aby w przewidywanych okresach pełnego nasłonecznienia lub tuż przed pełnym rozruchem układu solarnego (np. tuż po świcie), temperatura była ustawiana na niższym poziomie tak aby kocioł ogrzewał zbiornik tylko wtedy kiedy potrzeba (upraszczając: zbiornik powinien być ogrzewany przez kocioł jedynie wtedy gdy c.w.u. jest faktycznie potrzebna, czyli np. rano i wieczorem).

Termostat pokojowy (2), mierzy temperaturę w pomieszczeniu reprezentacyjnym. Jeżeli jest potrzebne dogrzanie pomieszczeń następuje uruchomienie pompy c.o. Ciepło zgromadzone przez układ solarny jest odbierane ze zbiornika i posyłane na c.o. jeżeli temperatura powrotu jest na niskim poziomie kocioł zostaje uruchomiony tak aby wspomóc c.o.

Uwagi:

Jeżeli pompa c.o. jest wbudowana w kotle i jest on uruchamiany stykiem zwierno/rozwiernym, należy zastosować dodatkowy przekaźnik, który jest podłączony w miejscu pompy.

Szeregowo można podpiąć wymiennik płytowy z układu kominkowego (za pompą). Jednakże zdolność magazynująca energii cieplnej z układu kominkowego będzie ograniczona do ok. 1/3 objętości zbiornika. W takim przypadku zalecamy zastosowanie innego rodzaju rozwiązania (opartego na innym zbiorniku) lub inteligentne mieszanie wody w zbiorniku (ale tak aby kocioł konwencjonalny nie ogrzewał całego zbiornika).